Ο Αγχολέων, παραμύθι ή αλήθεια
Μιά ιστορία για την Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα
Η Ζωή είναι 8 χρονών και πριν 3 χρόνια ο παιδιάτρος –και οι γονείς της, της εξήγησαν πως έχει Νεανική Ιδιοπαθή Αρθρίτιδα. Από τότε η Ζωή κάνει όλα αυτά που τη συμβούλεψε ο παιδορευματολόγος της και είναι καλά, όμως συχνά κάτι την προβληματίζει. Συχνά λοιπόν εμφανίζεται μέσα από τις σκέψεις της ένα λιοντάρι/λιονταράκι ο «Αγχολέων».
Ο «Αγχολέων» όταν ακούσει τις ανησυχίες της Ζωής μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, αρχίζει να χοροπηδά, να φωνάζει και να την αναστατώνει. Ο «Αγχολέων» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σήμα του οργανισμού σε κάτι που θεωρούμε «επικίνδυνο», σε κάτι που μας φοβίζει, για παράδειγμα όταν την επόμενη μέρα γράφουμε τεστ στο σχολείο και αγχωνόμαστε ότι δε θα γράψουμε καλά, κ.α.. Αυτό βέβαια διαφέρει αλλάζει σε κάθε παιδί ανάλογα με την προσωπικότητα του, την οικογένεια και το περιβάλλον του, οπότε κάτι που θεωρείται «επικίνδυνο» για ένα παιδί, για κάποιο άλλο δεν είναι.
Πάμε να δούμε τώρα τι προκαλεί ο «Αγχολέων» στο σώμα μας:
Πιο έντονους χτύπους καρδιάς
Πιο γρήγορη αναπνοή- μπορεί να νιώσουμε ότι δυσκολευόμαστε να πάρουμε ανάσα
Τρέμουλο σε χέρια και στα πόδια
Ιδρώνουν οι παλάμες μας και νιώθουμε ότι ζεσταινόμαστε Άλλοτε μπορεί να κρυώνουμε
«Πεταλούδες» στο στομάχι.
Μούδιασμα Αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβουμε είναι ότι όλα τα παραπάνω και κάποια άλλα που δεν τα αναφέραμε είναι απλά μια αντίδραση του οργανισμού σε σήματα φόβου ή κινδύνου που του στέλνουμε εμείς.
Αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβουμε είναι ότι όλα τα παραπάνω και κάποια άλλα που δεν τα αναφέραμε είναι απλά μια αντίδραση του οργανισμού σε σήματα φόβου ή κινδύνου που του στέλνουμε εμείς. Ο τρόπος για να μην προκαλούμε όλες αυτές τις περιττές αντιδράσεις στον οργανισμό μας είναι να ελέγξουμε το άγχος μας. Να μην επιτρέψουμε δηλαδή στον «Αγχολέων» να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αλλά κάνοντας θετικές σκέψεις να καταφέρουμε να τον νικήσουμε, να τον κάνουμε μικρούλη και αδύναμο.
Διαβάστε περισσότερα εδώ: Ο Αγχολέων
